نماز یکی از عبادت‌هایمزدیسنا است که برای داشتن توجه همیشگی به دستورهای دینی و سپاسگزاری خدا گزارده می‌شود.^[۱][۲] این دستورات عمدتاً ماهیتی اخلاقی دارند.^[۳]

هنگامی که کودکی در یک خانواده زرتشتی به سن «رشد فکری» می‌رسد و دین زرتشت را می‌پذیرد، پس از سدره‌پوشی به تکلیف می‌رسد. سن رشد فکری معمولاً میان ۸ تا ۱۵ سالگی (بیشتر ۹ تا ۱۱ سالگی)^[۴] است.^[۵]

امروزه نماز پنجگانه را معمولاً موبدان می‌گزارند و بیشتر زرتشتیان به خواندن دعاهای صبحگاه و شامگاه اکتفا می‌کنند.^[۶][۷]

آمادگی

پیش از نماز گزاردن، باید کارهای زیر را انجام داد:^[۸]

• پاکی تن در هنگام آغاز نماز
• پوشیدن سِدره و کُشتی
• پاک بودن لباس از آلایش
• شستن دست و رو
• رو نمودن به قبله

گاه‌ها و هنگام نماز

زرتشتیان هر روز در ۵ گاه اهورامزدا را نماز می‌گزارند و هنگام این نمازها دارای محدودیت زمانی است.^{[۱][۹][۱۰]}

گاه	مدت زمانی
	از	تا
هاوَن	طلوع خورشید	نیمروز
رَپتوَن	نیمروز	ساعت ۳ بعد از ظهر
اُوزیرَن	ساعت ۳ بعد از ظهر	غروب خورشید
اَئیوی‌سَروترم (سروثَرم)	غروب خورشید	نیمه شب
اُشَهِن (اوشَهی ناای-اشمن)	نیمه شب	طلوع خورشید

معمولاً در فصل زمستان، گاهِ رپیتون که هنگام گرما است؛ خوانده نمی‌شود.^[۱]

قبله

قبله زرتشتیان نور و روشنایی است. آنان می‌توانند در روزها به سوی خورشید و شب‌ها در برابر نور ماه، آتش، شمع یا چراغ روشن نماز بخوانند.^[۹][۱۱] زرتشتیان تنها در آتشکده رو به آتش نماز می‌گزارند و حتی کسانی که در همسایگی یک آتشکده هستند نیز رو به آن نیایش نمی‌کنند.^[۱۲] آتش در مزدیسنا نماد «اشه» است. آتش موجود در آتشکده به عنوان درفش مزدیسنا و نماد هویت دینی–فرهنگی زرتشتیان به شمار می‌رود.^[۱۳] زرتشتیان معتقدند نمی‎‌توان برای خدا حدود و جهاتی قایل شد، و به دستور زرتشت نور را به عنوان نمادی از فروغمندی اهورامزدا نماز می‌گزارند.^[۶][۱۱]

آتش‌پرستی

در میان برخی از عامه مردم، پنداشته‌می‌شود که نمازگزاری زرتشتیان به سوی آتش، آتش‌پرستی است.^[۱۴] اما در واقع نمازگزاردن رو به آتش، به عنوان پرستش آتش به جای خدا نیست.^[۱۲][۱۵] همانند استفاده از مهر توسط شیعیان.^[۱۲]

چگونگی

نماز زرتشتی به زبان اوستایی است^[۷] و با چنین جملاتی آغاز می‌شود:^[۲]

«

به نام خداوند بخشنده مهربان خشنود گردانم، اهورامزدا! باور دارم دین مزداپرستی را كه آوردهٔ زرتشت است. پيرو آموزشهای اهورایی هستم كه از دیو (دروغ) و دوگانه‌پرستی به دور است.

»

پس از این زمزمه‌ها، نماز ویژه هز گاه خوانده می‌شود که دوبخشی است. در بخش نخست فرشته مربوط به آن گاه، و در بخش دوم همتای دنیایی او ستایش می‌شود. این دو بخش بر اساس داشتن دو جنبه «مُلکی» و «ملکوتی» هر چیزی است که هردو باید پاک و منطبق بر هم باشند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: